Zwarte Piet

Ons oudste zoontje is 4. Het verhaal en het mysterie van Sinterklaas zorgen deze dagen voor veel plezier, spanning (vol verwachting klopt ons hart….), blijdschap en spel in ons huis.

In de kranten en op televisie krijgt een ander soort spanning veel aandacht. Er zijn weinig zaken in Nederland die momenteel voor zo’n sterke polarisatie en emoties zorgen. Het raakt, en het doet ertoe.

Veel docenten en burgemeesters vragen zich af wat hun rol kan zijn als bruggenbouwer.

Dat een beoogde rol als bruggenbouwer juist de polarisatie versterkt is dan moeilijk te begrijpen. Knap van de burgemeester in Zaandam om eerst te luisteren naar de zorgen en emoties, en erkenning te geven aan de perspectieven. Van alle betrokkenen. Met al hun verhalen. Waarom dat zo belangrijk is? Lees hier een inzichtgevende toelichting over de rol van de burgemeester bij sociale spanningen.

Mooi ook, om in Amsterdam te zien dat de polarisatie daar alweer over haar hoogtepunt is, en een nieuwe ‘wij’ kan ontstaan waar Sinterklaas weer een feest is voor iedereen.

De kracht van het oneens zijn

Margaret Heffernan legt in deze TED talk inspirerend uit waarom het conflict opzoeken ons denken, ideeën, inzichten, oplossingen en organisaties sterker kan maken.

De meeste mensen vermijden conflicten liever. En zoeken het liefst medestanders voor hun ideeën en overtuigingen. Maar vooruitgang en verbetering worden vaak ingezet door mensen die een ander perspectief introduceren, tegengestelde ideeën hebben, het oneens met het voorstel zijn of belangrijke twijfels onder woorden durven te brengen.

Hoewel het opzoeken of aannemen van meer mensen die minder op ons lijken een goed startpunt is voor betere ideeën en oplossingen, vraagt dit ook de nodige vaardigheden en oefening in het omgaan met en benutten van conflicten.

Wij en Zij: polarisatiemanagement

Bart Brandsma geeft in dit artikel prachtig weer waar het volgens mij om gaat bij wij-zij dynamieken in de klas, maar evengoed in de rest van de samenleving.

Een paar aansprekende citaten:

“We moeten op een andere manier naar conflicten leren kijken. Conflicten horen bij samenleven, net als polarisering trouwens. Dat moeten we onze leerlingen leren. De definitie van vrede is: een lange reeks conflicten waar je goed mee omgaat.”

Polarisering speelt zich tussen de oren af. Bij polarisering doen feiten en argumenten er ook niet meer toe. Het is een gevoelsdynamiek…. In de meest eenvoudige vorm klinkt het zo: Wij zijn goed, zij zijn fout.”

Brandsma onderscheid 5 rollen bij polarisering. Leraren kiezen vaak voor de rol van bruggenbouwer, en zetten kennis, argumenten en vragen in als hun gereedschappen. Bij polarisering kan dit onbedoeld de wij-zij dynamiek versterken. “Met koude argumenten bouw je tijdens polarisering geen verbinding. Daarmee versterk je pushers nog meer in hun overtuiging.”

“Je stapt pas in het midden als je duidt wat die opmerking met jou en met andere leerlingen doet. In het midden ben je niet neutraal, maar betrokken en onafhankelijk… Daarvoor moet je geloofwaardig zijn en authentiek.”

“Leraren moeten vooral échte mensen zijn en tussen hun leerlingen gaan staan. Dat is het verschil met waarheidsdenkers, die zitten boven de leerlingen en vertellen wat ‘de waarheid is’. Waarachtigheidsdenkers staan in het midden en dringen echt door tot hun leerlingen.”

Verder lezen: Polarisatie – Inzicht in de dynamiek van wij-zij denken van Bart Brandsma.

Vraag je af waarom mensen doen wat ze doen

Mooi interview met Orwa Nyrabia, Syrisch vluchteling en nu artistiek directeur van het IDFA.

“Als ik hier word geconfronteerd met slogans tegen vluchtelingen, ben ik geneigd te denken: ze zullen nooit veranderen, die Europeanen. Maar ik verbied mezelf toe te geven aan dat vooroordeel en dwing mezelf tot een oefening die ik iedereen wil aanbevelen: vraag je af waarom mensen doen wat ze doen. Wat hebben ze meegemaakt? Wat is de achtergrond van hun handelen? Kan ik ‘vermenselijken’ wat voor mij ‘onmenselijk’ lijkt? En ik móet dat doen, om mijn eigen menselijkheid te beschermen. Anders blijft er alleen haat over en word ik mijn eigen monster, verstrikt in een cyclus van geweld. Dit speelt overal. Als ik hoor dat een jihadistische terrorist gedood is, ben ik gelukkig. En vervolgens zeer ongelukkig over dat geluk. Om dat te herstellen moet ik de ander weer vermenselijken.”

Allemaal een eigen verhaal

Vluchtelingen in beeldVoor National Geographic portretteerde fotograaf Raymond Rutting enkele Syrische vluchtelingen terwijl auteur Arthur Japin hun verhaal optekende. Het zijn maar een paar korte fragmenten uit hun leven, maar het laat weer aangrijpend zien hoe elke vluchteling een persoon met een eigen verhaal is.

Nee tegen AZCIk moet mezelf er soms aan herinneren dat dit ook geldt voor elke protesteerder tegen de komst van een AZC in de buurt, en kiezen hun verhaal te willen horen. Bijvoorbeeld in de uitzending van Nieuwsuur: De onvrede achter de rellen.

Allemaal eigen verhalen, redenen, zorgen, geliefden, besluiten. En overal het grote verlangen om gezien en gehoord te worden.

Naar welke verhalen vind jij het makkelijker om te luisteren?

 

Verlangen, missen, heimwee

Verlangen, missen, heimwee. Deze maar al te herkenbare emoties van enkele Syrische vluchtelingen zijn door Issa Shaker onroerend in beeld gebracht in dit korte filmpje.

verlangen missen
Waar raakt het filmpje jou?

Ik heb zelf nooit hoeven vluchten en daar ben ik ongelooflijk dankbaar voor. Waar het filmpje me in mijn eigen levensverhaal raakt is bij het verdriet van een aantal keer alles en iedereen achter hebben moeten laten om weer in een ander land opnieuw te beginnen. Vanuit dat verdriet maak ik verbinding tussen onze verhalen, en ons gedeelde menselijkheid. Al is het ook op zoveel manieren onvergelijkbaar…

Vluchten – toen en nu.

We kennen allemaal de beelden van de boot-, trein- en loopvluchtelingen van nu. We vergeten maar al te snel de vluchtelingen van toen… Europeanen, vluchtend voor de gruwelijkheden van de tweede wereld oorlog. Naar schatting waren dat er 30 miljoen in Europa tegen het einde van de oorlog.

Vluchtelingen-woii

Over Nederland is het niet precies bekend, maar naar schatting de helft van de Belgen sloegen op de vlucht, veelal naar buurlanden, waar ze veelal, ondanks de ravage die de oorlog overal aanrichtte, hartelijk werden ontvangen.

En de vluchtelingen van nu? Het lijken er zo veel, vooral als je de reacties in de media moet geloven. Vaak helpt het om de cijfers er dan eens bij te pakken. Syrië is een land met 17,9 miljoen inwoners. Hiervan zijn er naar schatting ruim 4 miljoen op de vlucht. Grotendeels in de buurlanden. Zo heeft Libanon, met slechts 5,8 miljoen inwoners, al ruim 1 miljoen Syrische vluchtelingen opgevangen.

In Nederland (met 16,8 miljoen inwoners) zijn per 1 oktober van dit jaar 37 duizend Syriërs geregistreerd.

En Eritrea dan? Eritrea is een land met 5,6 miljoen inwoners. In 2014 vroegen zo’n 3,5 duizend Eritreeërs asiel aan in Nederland. Dat was een piekjaar. Dit jaar wordt een vergelijkbaar aantal verwacht.

In totaal verwacht het COA dat er dit jaar zo’n 58 duizend vluchtelingen in Nederland aankomen.

Ook goed om te weten: volgens het CBS verlaat meer dan de helft van de immigranten die naar Nederland komen binnen 10 jaar het land weer. Vaak zijn dit de westerse en/of hoogopgeleide immigranten, die elders betere kansen zien/krijgen.

En last but not least – sinds begin dit jaar hebben al ruim 47 duizend nieuwe vrijwilligers zich bij de grootste vrijwilligersorganisaties gemeld om te helpen met de vluchtelingen die aankomen in Nederland. Dát is nog eens mooi nieuws!

 

Analyses over Parijs

De afgelopen dagen kom ik veel emotie, veel ongenuanceerdheid en veel onwetendheid tegen. Gelukkig af en toe ook een scherpe analyse. Die wil ik jullie niet onthouden.

Theoloog Jonas Slaats laat met zijn analyse zien hoe religieus radicaliseren niet (alleen) de oorzaak van geweld is, maar (evenzeer) het gevolg ervan. We zitten vast in een cirkel van geweld waarbij reacties op geweld meer geweld oproepen, en weer meer geweld als reactie krijgen…. die cirkel moet doorbroken worden. Lees meer op www.nieuwwij.nl

Antiterreur expert Peter Knoope laat met zijn analyse zien hoe het Westen haar versie van de geschiedenis en toekomst op wil dringen aan de rest van de wereld, en dat dit pretentieus neo-imperialisme een belangrijke drijfveer is voor groeiend anti-westers sentiment in grote delen van de wereld. Lees meer op www.knack.be

Hoofdredacteur van De Correspondent Rob Wijnberg laat met zijn analyse zien dat terroristische aanvallen niet ‘een aanval op onze manier van leven’ of ‘een aanval op onze waarden’ zijn. En dat de meeste politici zich vooral bedienen van lege retoriek, en intussen gevaarlijke voorstellen doen als depolitiseren van het defensie budget. Lees meer op www.decorrespondent.nl