“Ik begrijp hoe je je voelt….”
Of niet?
Categorie archieven: Andere landen
Parijs: Actie uit solidariteit
Parijs. Het heeft Europa op de een of andere manier wakker geschud. Solidair met de cartoonisten gaan wij (van alle gezindten) de straat op. Maar gaan niet-moslims ook solidair met onze medeburgers die moslim zijn de straat op?
In Australië deden ze dat wel. De gijzeling die daar in december 2014 plaats vond in het hart van het financiële district gaf aanleiding tot veel anti-moslim sentiment. In reactie daarop werd het initiatief “I’ll ride with you” geboren.
Een vervelend anti-moslim incident werd beschreven op facebook. 1 reactie op twitter luidde als volgt: “Als jij regelmatig met bus 373 reist, religieuze kledij draagt en je niet veilig voelt om alleen te reizen, stuur mij een berichtje: dan reis ik samen met jou”. Mensen sloten zich aan, en al snel ontstond de hashtag “illridewithyou”. Mondiaal gevolg (zie trendsmap hiernaast). Mooi.
Lees meer op Aljazeera.com
Zwart – Wit
Zwarte Piet en Ferguson*: op het oog twee verschillende issues en totaal verschillende contexten en verhalen. Toch zijn er veel raakvlakken. Beiden gaan over zwart en wit. Beiden gaan over enorme verschillen in beleving van en zicht op één en dezelfde gebeurtenis. Beiden zijn algemene gebeurtenissen die mensen persoonlijk raken. Beiden veroorzaken heftige emoties.
Beiden zijn ook wat mij betreft een goede illustratie van het volgende citaat:
“It is difficult for a majority to see, let alone sympathize with, a practice that discriminates against a minority. It’s not unlike trying to get a fish to understand the concept of water! It is simply the medium in which the fish resides, requiring no cognition of the water that supports it. Discrimination–not just individual, but systemic–is the “water” in which the majority swims, and unless something happens to bring that discrimination into the view and consciousness of the majority, nothing will change, because the majority hardly, if ever, notices it.”
–Bishop Gene Robinson, from God Believes in Love
Van de week twee mooie reflecties hierop tegen gekomen die ik graag met jullie wil delen:
De documentaire Zwart als Roet van Sunny Bergman die de gevoeligheden rondom Zwarte Piet onderzoekt (klik op de afbeelding om naar de documentaire te gaan).
De blog van een Amerikaanse die reflecteert op hoe haar opvoeding en omgeving haar ervaring van Ferguson beïnvloeden (klik hiernaast om haar blog te lezen).
Voor mij opnieuw een uitnodiging om alert te zijn en blijven op mijn eigen onbewuste vooroordelen en kijk op de werkelijkheid. En niet alleen wat ‘kleur’ betreft. Maar even goed wat rijkdom, opleiding, fysieke beperkingen en al die andere vormen van diversiteit betreft. Hoe beïnvloeden en beperken mijn situatie, opvoeding en vriendenkring mijn kijk op wat er gebeurt? Hoe kan ik open blijven staan en actief zoeken naar manieren om die kijk te verbreden als het nodig is? Het begint in ieder geval bij het mij steeds opnieuw bewust worden van het water waar ik als vis in zwem.
* voor wie het gemist heeft: in Ferguson, Montana in de VS schiet een blanke agent een zwarte ongewapende tiener neer. Afgelopen week heeft een jury besloten dat hij hiervoor niet vervolgd hoeft te worden; enorme rellen zijn het gevolg.
Leren van anderen
Even iets luchtigs voor deze eerste week van september.
Een aantal doodnormale dingen die sneller, makkelijker of handiger kunnen. Zoals bananen pellen, aardappels schillen of simpelweg in de rij staan. Laat je inspireren door deze korte filmpjes (klik op de afbeelding).
Challenge Day Uganda
Mooie documentaire over de kracht van verbindingen leggen in overeenkomsten en verschillen: in een culturele context waar weinig persoonlijke omstandigheden met elkaar gedeeld worden. Aanrader.
Klik op de foto om naar de uitzending te gaan.
WK etikette op z’n Japans
Met zulke supporters zou ik ook van voetbal kunnen gaan houden! Het heersende beeld van voetbal supporters is dat ze na een wedstrijd afdruipen naar of feestvieren in de kroeg, en/of hun frustratie of euforie afreageren met vandalisme. Japanse fans – bijgenaamd “De Blauwe Samoerai’s” – hebben echter de gewoonte om bij vertrek uit het stadion altijd eerst het stadion schoon te maken en alle rommel mee te nemen. Zo ook afgelopen zaterdag toen ze hun eerste WK wedstrijd tegen de Ivoorkust verloren.
Herdenken – 4 juni 1989
Ik was twaalf. De dagen die volgde op de Tiananmen square massacre droegen we allemaal een zwarte band om onze arm, over onze schooluniformen heen. Één rouwende zee van kinderen en leraren tijdens de wekelijkse vrijdagochtend ‘assembly’.
Hong Kong werd stil. En bang. En boos. En was vol ongeloof. En vertwijfeling. En zag haar grootste angst werkelijkheid worden. 1 van de 6 miljoen inwoners van Hong Kong gingen in protest de straat op. Veel van de mensen die dat konden vroegen toen al visa aan om uit Hong Kong te kunnen vertrekken wanneer China – slechts 8 jaar later – ook weer hier de baas zou worden.
In China doet de regering er – 25 jaar later – nog altijd alles aan om het ‘incident’ uit de geschiedenis en het geheugen te wissen. Mensen worden preventief opgepakt, internet wordt al weken vooraf aan 4 juni geblokkeerd, en op scholen vertellen de geschiedenislessen een ander verhaal. Veel studenten geloven dat de ‘verhalen’ slechts Amerikaanse of Taiwanese propaganda zijn.
En elk jaar komen tienduizenden in Hong Kong bijeen om de massacre te herdenken. Mijn Hong Kong. Waar we toen zo bang waren dat je uitspreken ‘straks’ niet meer mogelijk zou zijn.
En ook in andere delen van China zijn er velen die zich inzetten zodat het nooit vergeten zal worden, en ooit openlijk onderdeel van de geschiedenis mag zijn. Kleine stemmen, die samen veel kracht dragen. Vergeet 4 juni niet.
Nederland door Amerikaanse ogen bekeken
Welke tips, do’s en dont’s met betrekking tot cultuur en communicatie krijgen Amerikanen die zaken hopen te doen in Nederland?
Lees het op deze blog van Gayle Cotton:
China door Nederlandse ogen bekeken
China2025 is een crowdblog, geschreven door Nederlanders die zaken doen in of met China.
Leuk aan deze blog is dat je wat meer leert over de Chinese cultuur, maar vooral ook over de Nederlandse cultuur.
Al je bezittingen
Mooi!
Gedurende de afgelopen 10 jaar heeft de fotograaf Huang Qingjun door China heen gereisd. Zijn missie: foto’s maken van uiteenlopende families met al hun bezittingen in één beeld.
Deelnemers zijn gevraagd werkelijk alles wat ze hebben buiten op te stellen voor de foto.
Hoe zou jouw foto eruit zien?
Bron: Demilked.com. Klik hier voor meer fotos