Ik heb sinds enkele maanden een klein, fantastisch, onbeschreven blad van een zoontje, die op dit moment in zijn wipstoeltje naar me kijkt. Dan komt dit recente Nederlandse filmpje nog harder binnen.
De filmmaker – Abdelkarim El-Fassi – zegt hier zelf over: “I’ve never felt this uncomfortable while directing a video. Sure, it’s totally unethical and pedagogically irresponsible, and yet as a society we’ve practiced this on the macro-level for years. We’ve been talking certain communities into feelings of collective guilt for years. This has to stop, otherwise the problem will fester on for generations to come”
Het filmpje is nog geen 2 minuten. Kijk, en laat je raken.