Verlangen, missen, heimwee. Deze maar al te herkenbare emoties van enkele Syrische vluchtelingen zijn door Issa Shaker onroerend in beeld gebracht in dit korte filmpje.
Ik heb zelf nooit hoeven vluchten en daar ben ik ongelooflijk dankbaar voor. Waar het filmpje me in mijn eigen levensverhaal raakt is bij het verdriet van een aantal keer alles en iedereen achter hebben moeten laten om weer in een ander land opnieuw te beginnen. Vanuit dat verdriet maak ik verbinding tussen onze verhalen, en ons gedeelde menselijkheid. Al is het ook op zoveel manieren onvergelijkbaar…